สายลมที่พัดโชกใบไม้ที่พัดผ่านตามสายลมพัดผ่านผ้าม่านโบกไปมา ชายหนุ่มเจ้าของผมสีเหลืองกำลังจดจ้องร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงอย่างไม่ได้สติหมายหลายปีแล้ว..หลายปีที่เขาจมอยู่กับกองนํ้าตาและเฝ้ารอที่ร่างเล็กจะกลับมา..ฟราน....
เมื่อประมาณ 5 ปีก่อน ณ ปราสาทวาเรีย
''รุ่นพี่เบล''บุรุษร่างเล็กในหัวกบเอ่ยพลางกระโดดขึ้นไปนั่งอยู่บนเตียงก่อนจะหันไปถามชายหนุ่มที่นั่งไขว้ห่างอยู่ไม่ไกลกันนัก
''ว.ว่าไงไอ้กบ''เขาเอ่ยขึ้น
''ถ้า..ผมตายไปหรือผมไม่ฟื้นขึ้นมาอีกแล้วรุ่นพี่เบลจะทำยังไงกับผมละ''
คำถามของเด็กกบทำให้เบลถึงกับชะงักในทันที
''ทำ.ยังไงนะเหรอ ก็คงฝังแกละมั้ง'' เบลตอบพร้อมกับรอยยิ้มแบบๆฝืน
''ง้านนเหรอ..''เอ่ยด้วยสีกวนๆ
''แล้ว.แกถามทำไมวะ ไอ้กบ''
''ป่าว.ผมแค่อยากออกไปเดินเล่นแล้วละ''ฟรานรอบยิ้มออกมาก่อนจะย่างฝีเ้ท้าเดินออกไปเหลือเพลงบุรุษร่างสูงที่นั่งไขว้ห่างอยู่
ถ้า.ไอ้กบตายไป...
ถ้าเจ้าบ้านั้น.เป็นเหมือนที่มันพูดขึ้นมาจริงๆ
ฉ.จะมีชีวิตไปเพื่ออะไรกัน
ุทุกวัน..หลังจากที่ มาม่อนย้ายไปอยู่กับให้หางเปีย ก็เหลือแต่เจ้ากบที่คอยคำจุนผมมาตลอด...ผมไม่ยอมปล่อยให้มันเป็นอะไรแน่..ถ้ามันเป็นอะไรขึ้นมา...ผมเองก็คงไม่ให้อภัยตัวเองอย่างแน่นอน..ฉันรักแก..
ประกาศให้ทราบ..ย้ายบทความ
จิ้ม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น